Whitney,
Je stond daar zo gelukkig in de wei,
ik kwam vaak, keek naar jou, jij naar mij.
Ik zag je vrolijk rondgalloperen,
je was nog zo jong, moest nog zoveel leren.
Je was zo'n prachtig dier,
vos met een bles, en van ras arabier.
Je was nog nooit bereden geweest,
dat zou veranderen, tenminste, als je er nog was geweest.
Want op een dag ben je zomaar doodgegaan,
ik zal het nooit vergeten, je hebt je veulen hier laten staan,
en ons zomaar verlaten,
zomaar alles achter gelaten.
en daarboven gallopeer je nu weer vrolijk rond,
hebt nooit meer pijn, bent steeds gezond.
Lieve pony, we missen je hier,
we hadden samen zoveel plezier.
Al die foto's van hier, of vanop keuringen,
en die zoveel andere dingen,
zijn herinneringen aan die prachtige tijd,
en die wil ik nooit van m'n leven kwijt.
Je gallopeerd nu op de eeuwige groene weide,
en gaat met je gehinnik de andere pony's verblijden.
Je was een prachtige pony met zoveel moed,
nog 1x keek je me aan en toen sloot je je ogen voorgoed...