lente zon zee strand
mn ogen op je gericht
ik bestudeer nu al
een tijdje je gezicht
je huid ligt gebruind
door de lentezon
k zou willen dat ik
je berijken kon
was het niet dat
ik met een puzzel bezig ben
begin me af te vragen of
ik jou wel echt ken
zoals je daar zit
de zee als achtergrond
mn blik glijd van je voorhoofd
over je neus
op naar je mond
je lach is verdwenen
de vraag is waarom
ik blijf naar je kijken
zoals je daar zit
als achtergrond de zee
ik geef haar mn gedachten mee
wil je niet berijken
ik bestudeer nu al
een tijdje je gezicht
je huid ligt gebruind
door de lentezon
k zou willen dat ik
je berijken kon
was het niet dat
ik met een puzzel bezig ben
begin me af te vragen of
ik jou wel echt ken
zoals je daar zit
de zee als achtergrond
mn blik glijd van je voorhoofd
over je neus
op naar je mond
je lach is verdwenen
de vraag is waarom
ik blijf naar je kijken
zoals je daar zit
als achtergrond de zee
ik geef haar mn gedachten mee
wil je niet berijken
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sterretje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
| Thema's: | ||