Van binnenuit vermoord.
Je verdrinkt in zelfmedelijden
egoïstisch blijf jij zijn
alleen aan jezelf denkend
aan jouw eigen verdriet en pijn.
Tranen glijden in mijn hart
mijn ogen blijven roerloos staan
geen emotie te bekennen
terwijl het water in mijn hart
rustig blijft verder gaan.
Stilaan verdrink ik in mijn eigen hart
niemand die mijn geschreeuw hoort
niemand die ziet hoe ik me echt voel
ik word door de tranen van binnenuit vermoord.
- Je zou je moeten schamen... -
egoïstisch blijf jij zijn
alleen aan jezelf denkend
aan jouw eigen verdriet en pijn.
Tranen glijden in mijn hart
mijn ogen blijven roerloos staan
geen emotie te bekennen
terwijl het water in mijn hart
rustig blijft verder gaan.
Stilaan verdrink ik in mijn eigen hart
niemand die mijn geschreeuw hoort
niemand die ziet hoe ik me echt voel
ik word door de tranen van binnenuit vermoord.
- Je zou je moeten schamen... -
Reacties op dit gedicht
| Horsey: | Vrijdag, december 17, 2004 17:48 |
| Heel goed gedicht, je hebt die van mij ook gelezen, maar deze vind ik ook heel mooi!! Heel goed gemaakt.. goede woorden.. enz. kuzz maaike |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aibell | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
| Thema's: | ||