*** Geen vrienden meer ***
Je deed me pijn
liet me alleen
maakte me klein
je hebt een hart van steen
Je deed me verdriet
liet me huilen
vetrouwen had ik niet
jij zorgde dat ik bij niemand kon schuilen
Zat op mijn kamer altijd
wilde niet meer eten
was mijn lach helemaal kwijt
wilde je niet vergeten
Maar nu wil je me terug
na alles wat je hebt gedaan
ik oordeelde volgens jou te vlug
maar jij hebt míj pijn gedaan
En nu is het tijd
jou woorden hoor ik niet meer
je bent me nu kwijt
wij zijn geen vrienden meer
Reacties op dit gedicht
| *silliej*: | Woensdag, december 15, 2004 07:47 |
| ik weet nie hoe t is gegaan,en ga daar ook nie over oordelen, maar je moet doen wat t beste voor je is hoor,, kop op,, denk er goed overna ;)":) hou vaN je meissiej, en sorry dak zo weinig van me laat hore en reageer,maar heb t best druk,vertel t n0g wel keertje.. dikke knuffff.. taKe caRe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Litva | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
| Thema's: | ||