verhuur
(Onder)Huren
Eindelijk is het dan rust,
ik zit op mn stek,
het was een must.
een verplicht vertrek.
Wat voelde ik me naar,
het is gebeurd,
dat ik er zat was een fijn gebaar,
ik ben niet degene die zeurt.
Onderhuur is niet aan te raden,
constant op je qui-vive zijn,
ben gelukkig niet verraden,
afscheid deed me toch wel pijn.
Die tijd op een adres,
geeft het gevoel van vastigheid,
het was tenslotte een wijze les,
maar voor mijn gevoel ben ik ook wat kwijt.
Eindelijk is het dan rust,
ik zit op mn stek,
het was een must.
een verplicht vertrek.
Wat voelde ik me naar,
het is gebeurd,
dat ik er zat was een fijn gebaar,
ik ben niet degene die zeurt.
Onderhuur is niet aan te raden,
constant op je qui-vive zijn,
ben gelukkig niet verraden,
afscheid deed me toch wel pijn.
Die tijd op een adres,
geeft het gevoel van vastigheid,
het was tenslotte een wijze les,
maar voor mijn gevoel ben ik ook wat kwijt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sign | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2004 | ||
| Thema's: | ||