Voor Energygirl
Ik weet dat je vecht
voor je leven
Je zal het halen
je streven
Zoveel pijn van binnen
soms niet te weten waar te beginnen
Langzaam steken de tranen zich de kop op
het huilen kent langer geen stop
Niet langer meer willen huilen, niet door hém
maar luister heel even naar je innerlijke stem..
Deze stem zal jou begeleiden
maar jij zal alle halmen moeten doorsnijden
Jij zal de pad begaanbaar moeten maken
want je oude pad doet je deze pijn veroorzaken
Jouw pad is net een wildernis
Maar onthoud!... er brand een licht in de duisternis!
Ik weet dat je vecht
voor je leven
Je zal het halen
je streven
Reacties op dit gedicht
| energygirl: | Woensdag, december 15, 2004 13:05 |
| oh paulina, wat is dit mooi, mijn lichaam is helemaal opgevult door kippenvel...dat je dit voor me hebt geschreven...heel erg lief van jouw en puur de waarheid wat je schrijft...meid dit geeft me weer kracht!!je weet me zo goed aan te voelen en jij ziet dat het niet zomaar voorij zal zijn...het zal een lange weg zijn...het is ook al een lange weg geweest..maar ik heb krachtige benen...ben een krachtig persoon...zal ooit een dag komen dat we kunnen zeggen...dat ik de waarheid en de vrijheid=b |
|
| Martine Gieze: | Woensdag, december 15, 2004 08:58 |
| wat mooi Paulina!! heel erg lief dat je dit voor haar hebt geschreven...ze zal vast ontroert zijn...ik ben het ook!! liefs,Mart |
|
| sunset: | Woensdag, december 15, 2004 08:29 |
| Warme liefdevolle vriendschap en oprecht 'mede - leven', voelbaar in jouw gedicht. Liefs / sunset |
|
