Hoop
Hoop
Ik hoopte op een wereld vol vertrouwen.
Te kunnen leven met wat geluk.
Ik zocht naar een plaatsje onder alle mensen.
Ik geloofde dat de zon zou gaan schijnen.
Het donker zou verdwijnen.
Ik niet langer meer in verdeeldheid zou leven.
Ik geloofde in het leven, in de zon,
In alles wat men zei en ik presteerde.
In alles waar ik voor leefde
en ik naar streefde.
Tot op de dag dat ik mijn ogen opende.
Ik zag in welke wereld ik moest leven.
En alles stortte in.
Ik hoopte op een wereld vol vertrouwen.
Te kunnen leven met wat geluk.
Ik zocht naar een plaatsje onder alle mensen.
Ik geloofde dat de zon zou gaan schijnen.
Het donker zou verdwijnen.
Ik niet langer meer in verdeeldheid zou leven.
Ik geloofde in het leven, in de zon,
In alles wat men zei en ik presteerde.
In alles waar ik voor leefde
en ik naar streefde.
Tot op de dag dat ik mijn ogen opende.
Ik zag in welke wereld ik moest leven.
En alles stortte in.
Reacties op dit gedicht
| Marissa: | Dinsdag, augustus 21, 2001 11:53 |
| Inderdaad...maar ja iedereen weet et...het leven heeft z'n goede maar vooral ook slechte kanten! -x- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brunclair | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||