Dement

Zijn geest eens gevuld
als een zee vol met vissen
is nu leeg gevangenen en geroofd
zijn zee is leeg, zo is zijn hoofd.

Soms komt herkenning, in golven voobij
dan lijkt hij blij
maar hij blijft dement en leeg zijn ogen
vroeger vol levenslust, blij en opgetogen.

Als hij sprak
was hij een echte man
nu is het over het verleden
en onzin wat hij praten kan.

Zijn kinderen en vrouw
zijn voor hem nu vreemden
voor zichzelf is
hij een ontheemde.

Hij weet niet waar hij woont en is
net als op het strand een vis
hij hapt nog naar adem
maar weet niet waarvoor.

Zijn geest is verdampt
als water uit een meer
Hij weet het gelukkig zelf niet meer
het doet zijn vrouw en kinderen
veel verdrietig zeer.