Ik zie je...
Ik zie je...
De keuze is genomen
we laten elkaar gaan
Moet er wel aan wennen
ik zie je nog steeds staan
Soms gaan tranen
ongemerkt langs mijn gezicht
besef dan weer wat
jij in mij verricht
Zulke gevoelens
waren mij niet bekend
voel me heel bevoorrecht
dat ik ze heb gekend
Ik weet ik moet
je laten gaan
Moet er wel aan wennen
zie je nog steeds
staan
Reacties op dit gedicht
| +°LiEsA°+: | Donderdag, december 16, 2004 15:54 |
| ken het gevoel maar al te goed.. om een of andere reden weet ik niet of ik nog wel verder kan met hem.. en aan de andere kant weet ik niet of ik verder kan zonder hem.. ik weet gewoon niet wat beslissen.. ik ben blij dat jij de beslissing al hebt gemaakt, ook al is die pijnlijk, het zal wel de juiste zijn :) | |
| Semara : | Donderdag, december 16, 2004 09:00 |
| ik ben t met hun allemaal eens hoor. triest maar heeeeel mooi. knuffies |
|
| sunset: | Donderdag, december 16, 2004 08:30 |
| Liefdevol, melancholisch mooi. Liefs / sunset |
|
| Jan van Dord: | Donderdag, december 16, 2004 07:21 |
| Her is vaak verdrietig zulke beslissingen te nemen' het kan soms ook juist zijn. Groeten Jan |
|
| Lieverdje: | Donderdag, december 16, 2004 07:14 |
| Prachtig maar verdrietig neergezet! Liefs |
|
| Lia : | Donderdag, december 16, 2004 06:38 |
| snif.. treurig dicht.. knuffie, Lia | |
| Raira: | Donderdag, december 16, 2004 00:58 |
| mooi maar wel een verdrietig gedicht liefs en trusten raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: libel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2004 | ||
| Thema's: | ||