Mijn zielsverwant
Mijn zielsverwant
Waarom kunnen mijn woorden
niet spreken vanuit het stille hart
als gevoelens zich blijven aankondigen
buiten de bunker van het geschrift
ik wou dat ik het je kon vertellen
wat er steeds in me dwars zit
maar je bent al een eeuwigheid vergaan
in de stilte vertrokken
alleen die mistige schim die soms
in de verte van dit bestaan schijnt
ronddwalend in droeve ogen
als deze tranen van verdriet
maar diep in dit hart
blijf je toch altijd bestaan
degene die me steeds begreep
in ieder gevoel
en in ieder woord...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, december 16, 2004 20:43 |
| Mooi mooi mooi, gevoelig mooi (Ondanks de fictie). Liefs / sunset |
|
| *Soledad*: | Donderdag, december 16, 2004 17:00 |
| Soms mag je de ander gebruiken. Steun vinden in de hulp, ontstaan door vraag en aanbod. Laat je kansen niet schieten... Veel liefs en een knuffel. |
|
| Ana (stacia): | Donderdag, december 16, 2004 15:34 |
| Zo iemand moeten missen blijft heel lang pijn doen ... zeker als geen woorden nog kunnen gesproken worden ... warme knuffel ! ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2004 | ||
| Thema's: | ||