Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
kringen
het laatste blad van de grote eik
maakte zijn eerste vlucht
door de wind gedragen
vloog het verder door de lucht
het ging omhoog en omlaag
wauw zo snel
het was net een achtbaan
een plezierig spel
de wind voerde het kilometers ver
een nieuwe wereld ging open
maar het verlangde naar moeder eik
en kon alleen maar hopen
na een lange dans met de wind
deed zijn steeltje al zeer
maar toen het de hoop had opgegeven
dwarrelde het in een meer
toen het blad het water raakte
waren er kringen ontstaan
die altijd groter worden
en eeuwig verder blijven gaan
Reacties op dit gedicht
gwoon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
taffie
:
Vrijdag, december 17, 2004 14:23
heel mooi (k)
Dindy
:
Donderdag, december 16, 2004 19:04
Mooi verwoord...pr8ig
Over dit gedicht
Auteur:
gwoon
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
16 december 2004
Thema's:
[Natuur]
[Leven]
[Geloof]