*~* tranen *~*
Het verbaaste me,
dat iemand tranen kon laten
om mij,
omdat ik hem had verlaten
Hij huilde tranen met tuiten
terwijl ik voor hem stond,
woorden smeekte hij
met zijn trillende mond
Ik was me rotgeschrokken
dat iemand zoveel om me gaf,
hij vroeg met rode ogen aan me
waarom ik hem nog steeds zo straf
Ik kon geen antwoord geven
ik was verdrietig maar ook blij
blijkbaar geven sommige echt om me,
en dan echt om MIJ,
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Vrijdag, december 17, 2004 12:17 |
| Heel fijn om te weten, toch? Liefs, Peter. |
|
| Fortune: | Vrijdag, december 17, 2004 12:08 |
| Hetzelfde wat psych vraagt; Waarom niet??? Je bent het waard! liefs, Samantha |
|
| *Cheseri*: | Vrijdag, december 17, 2004 10:35 |
| natuurlijk doen ze dat!!!! liefs:) |
|
| sunset: | Vrijdag, december 17, 2004 09:27 |
| Natuurlijk. Wat had jij dan gedacht. Je bent de moeite waard. Zeker weten. Liefs / sunset |
|
| ~Starlight~: | Vrijdag, december 17, 2004 08:39 |
| En hij is niet de enige die ECHT om je geeft! Ik zei dat je sterk overkomt (vind ik echt!), maar dat betekent niet dat je niet kwetsbaar mag zijn! Dat maakt de kans om pijn op te lopen groter, maar je kan er ook meer liefde door krijgen, en dat maakt het het waard! Liefs, Stefan |
|
| psych: | Vrijdag, december 17, 2004 07:56 |
| ja,waarom niet?,,,liefs,,,Psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: *shasa* | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2004 | ||
| Thema's: | ||