niet voor eeuwig
mijn vlucht is gevleugeld aan het zweven
langzaam omcirkel ik het leven
en tel de slagen die ik maak
om mij terug naar huis te vinden
niets is mij ontbeerlijk
vlieg plotsklaps tegen steile rotswand
dood ter aarde stort ik neer
gebroken dagen hou ik in mijn hand
maar mijn sterven is niet eeuwig
mijn vederdons behoedt mij voor de kou
en verwarmt mijn dagen vol van vreugd
en laat mijn liggen het gebroken zijn omzeilen
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| Horsey: | Zaterdag, december 18, 2004 17:52 |
| heel mooi verwoord.. kuzz maaike |
|
| Esther Sharita: | Vrijdag, december 17, 2004 18:20 |
| Erg mooi! Hoe gaat het met je? Liefs mij |
|
| erje: | Vrijdag, december 17, 2004 16:35 |
| echt weer mooi geschreven wou dat mijn sterven later ook niet voor eeuwig is liefs erje |
|
| juffie: | Vrijdag, december 17, 2004 13:12 |
| Het is van een ijle triestheid die niet verdrietig is. | |
| will hanssen: | Vrijdag, december 17, 2004 11:46 |
| Adembenemend mooi Psych! Liefs, Will |
|
| sunset: | Vrijdag, december 17, 2004 10:46 |
| Echt stilmakend mooi weer. Liefs / sunset |
|
| Lieverdje: | Vrijdag, december 17, 2004 10:29 |
| Wat schitterend weer! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2004 | ||
| Thema's: | ||