Eenzame oude vrouw

Eenzame oude vrouw.

Donker, donder zijn de dagen.
Langer, langer is de nacht.
Stilletjes denken, denken, denken
Aan mijn man die op mij wacht.

Sterren, sterren, in de straten.
Tranen, tranen op mijn wangen
Steeds maar wachten, wachten, wachten.
En naar wederzien verlangen.

Nieuwjaar, nieuw jaar diep verzonken.
Een poel, een poel van eenzaamheid.
Steeds maar dieper, dieper, dieper.
Zakken, zakken, zakken, in ’t moeras van ledigheid

Geschreven door

rovago

Reacties op dit gedicht

rovago vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

libel:	Vrijdag, december 17, 2004 20:00
Heel mooi..... Liefs, libel

Holy Merry Me:	Vrijdag, december 17, 2004 15:11
... prachtig! echt ontzettend mooi! kword er stil van... stilte

Over dit gedicht

Auteur: rovago
Gecontroleerd door: ~Marina~
Gepubliceerd op: 17 december 2004
Thema's: [Eenzaamheid] [Hoop]