Doorzichtig...
Dat overkomt mij nooit
Doorzichtig zijn
Mijn echte gevoelens tonen
Zichtbare pijn
Ik ben niet klein te krijgen
Dat dacht ik altijd
Ik ben onoverwinnelijk
Hoe het lot me ook leidt
Maar op mijn pad
Kwam ik bijzondere mensen tegen
Die mijn gevoelens zagen
Die boven mij uitstegen
Mijn gevoelens zijn me teveel
Nu zit ik in het duister
Met alleen de kou om me heen
Eindeloos gefluister
Het enige lichtpuntje die ik zie
De mensen om wie ik geef
Die ik nodig heb
Die wouden dat ik bleef
Dit overkwam mij ooit
Doorzichtig zijn
Zonder opzet zag men
Zichtbare pijn
Doorzichtig zijn
Mijn echte gevoelens tonen
Zichtbare pijn
Ik ben niet klein te krijgen
Dat dacht ik altijd
Ik ben onoverwinnelijk
Hoe het lot me ook leidt
Maar op mijn pad
Kwam ik bijzondere mensen tegen
Die mijn gevoelens zagen
Die boven mij uitstegen
Mijn gevoelens zijn me teveel
Nu zit ik in het duister
Met alleen de kou om me heen
Eindeloos gefluister
Het enige lichtpuntje die ik zie
De mensen om wie ik geef
Die ik nodig heb
Die wouden dat ik bleef
Dit overkwam mij ooit
Doorzichtig zijn
Zonder opzet zag men
Zichtbare pijn
Reacties op dit gedicht
| Blubb: | Zaterdag, december 18, 2004 15:38 |
| Ik zie je pijn, je gevoelens, en gedachtes altijd. Hoe hard je best ook doet ze te verbergen, ik herken ze dus erken ze. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Clienniej | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2004 | ||
| Thema's: | ||