Stilzwijgen
een piano tingelt op het achtergrond zacht z'n klanken
een geur van brandend wierook brengt mij terug,
terug naar het ongeboren zijn,
stil zijn in een moment van vrede,
met gesloten ogen zie ik het licht wat zacht mij kust
hoorbaar schommelt de pianist heen en weer
het welbehagen spreekt van zijn kunst
met het bewegen van zijn vingers
het ervaren is voor mij een schoonheid zonder glamour
alleen het pure zonder wanorde beroerd mijn denken
stilzwijgen is nu onvoorwaardelijke liefde
die ik bedrijf zonder daad of spel
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| *Sanne*: | Dinsdag, februari 15, 2005 18:16 |
| echt prachtig... Zo mooi verwoord... xsanne |
|
| Esther Sharita: | Zaterdag, december 18, 2004 15:38 |
| Heeeeeeeeeeeeel erg mooi! Liefs mij |
|
| Lieverdje: | Vrijdag, december 17, 2004 22:33 |
| Weer een super-gedicht van jou! Liefs en voor straks een rustige nacht! |
|
| will hanssen: | Vrijdag, december 17, 2004 20:36 |
| Prachtig Psych..... ik kan bijna de pianoklanken horen...... ( Mike Rowland?) Mooi geschreven.. Liefs, Will |
|
| Lia : | Vrijdag, december 17, 2004 20:26 |
| prachtig psych groetjes, Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2004 | ||
| Thema's: | ||