twee levens gelogen
twee levens gelogen
zei die begon met een lach
verdween met een traan
twee levens
slecht éen bestaan
liet ze op een gekozen nacht
haar dubbel leven gaan
op haar handen een gekerft kruis
komt ze ooit weer thuis
met de mist vertrokken naar het noorder licht
in de donkere hemel weerspiegelen de sterren haar gezicht
ze kon geen verdriet meer hebben
al weken in haar hooft stemmen
ze is niet echt, ze is niet echt
in alles wat ze deed en alles wat ze heeft gezegt
de druk was te veel, bloed spoot uit haar huid
na maak produkt, zoals velen bewonderend te bekijken
ze kan iedereen zijn, ze kan iedereen spelen
ze kan op iedereen lijken
verstrikt in een web door eigen leugens zelf bedacht
gaf ze op en verdween vanacht
met op haar handen een gekerft kruis
is ze ver van huis
ze is niet echt
ze is niet pluis
is ze weg
komt ze ooit weer thuis
zei die begon met een lach
verdween met een traan
twee levens
slecht éen bestaan
liet ze op een gekozen nacht
haar dubbel leven gaan
op haar handen een gekerft kruis
komt ze ooit weer thuis
met de mist vertrokken naar het noorder licht
in de donkere hemel weerspiegelen de sterren haar gezicht
ze kon geen verdriet meer hebben
al weken in haar hooft stemmen
ze is niet echt, ze is niet echt
in alles wat ze deed en alles wat ze heeft gezegt
de druk was te veel, bloed spoot uit haar huid
na maak produkt, zoals velen bewonderend te bekijken
ze kan iedereen zijn, ze kan iedereen spelen
ze kan op iedereen lijken
verstrikt in een web door eigen leugens zelf bedacht
gaf ze op en verdween vanacht
met op haar handen een gekerft kruis
is ze ver van huis
ze is niet echt
ze is niet pluis
is ze weg
komt ze ooit weer thuis
Over dit gedicht
| Auteur: dardo | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2004 | ||
| Thema's: | ||