Zo veraf maar toch dichtbij
in mijn hartje blijf je altijd bij mij
Ik mis je elke dag
jij met je mooie lach

Waarom moest je mij nu verlaten
ik had hetzelf nog niet eens in de gaten
ja lag daar zo bleek
het leek alsof je naar me keek

mijn verdriet kwam binnendringen
en ik kon mijn tranen niet meer bedwingen
wenend zat ik daar
met mijn handen in het haar

Ik wou dat je me daarboven
heel goed kon horen
en dat je ziet en weet
dat ik je nooit vergeet

een hele goede vriend was je van mij
en nu is dat voorbij
Ik mis onze momenten samen
en dat we in lachbuien kwamen

Nu ben je er niet meer
en hoop toch op een terugkeer
zonder jou is er niks meer aan
en wil ik niet alleen verdergaan