De wind... gaat door me heen...
Ik sta in de kou, gewoon helemaal alleen...
Je hebt me megenomen maar ik weet ook niet waar jij naartoe bent...
Het is een verschrikkelijk leeg gevoel,'k heb nu het gevoel alsof het nooit nog went...
Ik ben mezelf helemaal kwijt...
van elke stap die ik met jou heb gezet heb ik nu zo veel spijt...
Jij was degene met wie ik verder wou,
maar nu moet ik gewoon een deel van mezelf achterlaten bij jou..
Je zegt dat we nu verbonden zijn 'voor altijd'
Maar waarom geraak ik je nu dan kwijt?
Ik ben bang voor morgen, bang om nooit meer te voelen wat ik voelde bij jou
Om nooit meer mee te maken, dat ik ooit nog op zo'n manier van iemand hou...
Ik heb je al mijn liefde, alles wat ik was en had, gegeven
toch was het niet genoeg... want je zegt dat we verder moeten met ons eigen leven...
Ik denk dat het tijd is dat ik me bij alles gewoon moet neerleggen
en je na alles, voorgoed vaarwel te zeggen...