Spiegel
Spiegel
Een glinsterende plaat,
waarin m'n gezicht getekend staat
Voor me zie ik het gezicht van een voor mij onbekende meid,
haar gezicht is vertrokken van woede en spijt...
Zachtjes fluisteren haar lippen,
als jij zo doorgaat ga ik dus echt flippen!
Je hebt me nu wel in je macht,
maar ik vecht terug, met al mijn kracht...
Het is me nog niet gelukt je te verslaan,
ik kan je helaas nog steeds niet weerstaan...
Maar ooit komt er een dag,
waarop ik in de spiegel een meid zie, met een blije lach!
Een glinsterende plaat,
waarin m'n gezicht getekend staat
Voor me zie ik het gezicht van een voor mij onbekende meid,
haar gezicht is vertrokken van woede en spijt...
Zachtjes fluisteren haar lippen,
als jij zo doorgaat ga ik dus echt flippen!
Je hebt me nu wel in je macht,
maar ik vecht terug, met al mijn kracht...
Het is me nog niet gelukt je te verslaan,
ik kan je helaas nog steeds niet weerstaan...
Maar ooit komt er een dag,
waarop ik in de spiegel een meid zie, met een blije lach!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, december 18, 2004 21:35 |
| woede behoedt je voor hetzelfde blijven, spijt bereidt je voor op het zoeken, het open staan, het dolend aangaan van verandering. groetje, hans |
|
| Raira: | Zaterdag, december 18, 2004 19:58 |
| en die lach krijg jij voor elkaar met al je macht ik weet het zeker want er zit een prachtig mens in jou mooi verwoord liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bernice | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2004 | ||
| Thema's: | ||