De schaal der vergetelheid
in mijn niemandsland
staat een berg van steen
omringd door een meer
van stil gehuilde tranen
lang vervlogen pijn
ebt langzaam weg
stil sluit ik de poorten
naar de diepten van mijn ik
in de schaal der vergetelheid
bewaar ik wat ooit was
de zielen die ik lief heb
kijken van gene zijde toe
waardig zal ik dragen
vergeten echter nooit
ik stil gedachten aan hen
die mij ooit dierbaar waren
mijn zijn behoeft geen denken
spaar de krachten voor me zelf
stappen die ik ga
zijn al zwaar genoeg
alleen nog licht
schijnend op mijn donkere kristal
als symbool voor mijn kern
laat ik door handen dragen
ik vraag de bron te waken
dat mijn steen niet beschadigt zal raken
want het is mijn grootste doel
leren omgaan met wat ik voel
en als ik naar boven kijk
voel ik jullie antwoord
het is goed
vecht maar voor je zelf
je weet dat wij er zijn
en wij dat jij er bent
laat je verleden maar even los
om te zoeken naar je weg
gevonden zielen rust
stilte in mijn ik
in mijn schaal der vergetelheid
dwaalt mijn verdriet
maar boven drijven komt het niet
Wim Black Lord
| westland: | Zondag, december 19, 2004 11:13 |
| heel mooi geschreven wim, sluit me bij je aan.want zo is het voor vele mensen.ma westland. | |
| sunset: | Zondag, december 19, 2004 10:19 |
| Wohw. Prachtige verwoording hier. Liefs / sunset |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, december 19, 2004 08:22 |
| Er gaat veel rust uit van dit gedicht... Mooi... Liefs Annemieke |
|
| Rian: | Zondag, december 19, 2004 02:08 |
| Alles is gezegt Wim denk ik. ik sluit me er maar bij aan. Knuff Rian |
|
| christina: | Zondag, december 19, 2004 00:53 |
| stilte afwezigheid stil afwezig toch aanwezig aanwezig in stilte tot in de eeuwigheid verlost van pijn van zorgen bevrijd stil nog aanwezig nimmer in de vergetelijkheid afwezig aanwezig draken knuffie |
|
| Raira: | Zondag, december 19, 2004 00:46 |
| Prachtig Wim het accepteren dat wat niet anders is en tuurlijk blijft er gemis maar de rust heeft ze gehaald en zorgt dat die ook op jou neer daalt liefs en trusten Raira |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, december 19, 2004 00:34 |
| Het verleden mag je niet vergeten maar kun je toch niet veranderen. Vertrouw dus op de toekomst. Welterusten, Peter. |
|
| MayadeBij: | Zondag, december 19, 2004 00:26 |
| Ik geloof niet meer in drijven, het is vechten of zinken :) Luctor Et Emergo. kus! | |
| Innerchild: | Zondag, december 19, 2004 00:22 |
| Dit is ook mijn doel : te leren omgaan met wat ik voel! Maar da's zo moeilijk ... liever weglopen dan voelen ... want voelen doet pijn ... of zou het ook anders kunnen zijn? |
|
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2004 | ||
| Thema's: | ||