Sterk verhaal (2)
vervolg…. “Sterk verhaal”
De volgende dag het verdriet vergeten
lekker op de pony naar buiten geweest
met een prachtige pleister op het oor
want van buiten rijden genoot ik wel het meest
Het stuk grond waar het was gebeurd
werd verhoogd met bagger uit de sloot
Driemaal gebeurde dit weer
voordat het stuk voldoende was verhoogd
Jaren later werd die aarde weer gebruikt
De tuin van mijn ouders was verzakt
en de oude aarde uit die sloot
werd op diezelfde tuin gekwakt
Een mooi gazon werd het toen
mooi groen en super strak
Een nieuwe beschoeiing er om heen
en het was voorgoed gedaan met het gezak
Op een dag moest er een sleuf gegraven
want er stond water onder het huis
en dwars door het mooie gazon
kwam een lange drainage buis
De tuinmannen groeven een geul
slechts zo breed als dat de schep was
Zegt de één plots tegen de ander:
“Hé daar glimt wat, is dat een stuk glas?”
“Hé verrek nee man, het lijkt wel goud”
“Laat mij het eens even bekijken?”
en na nog eens goed bestuderen
blijkt het verrekt veel op een oorbel te lijken
Ja, wonderwel en waar
het was dus écht mijn oorbel wel
en dat na ruim 18 jaar
was weer terug bij mij, die éne bel!
Zo zie je dan maar weer
De wonderen zijn de wereld niet uit
want als je dit dan ook leest
is dat toch ook een wondertje, eindje besluit?!
( hé… en het is dus écht gebeurd hè, geen lulkoek!)
De volgende dag het verdriet vergeten
lekker op de pony naar buiten geweest
met een prachtige pleister op het oor
want van buiten rijden genoot ik wel het meest
Het stuk grond waar het was gebeurd
werd verhoogd met bagger uit de sloot
Driemaal gebeurde dit weer
voordat het stuk voldoende was verhoogd
Jaren later werd die aarde weer gebruikt
De tuin van mijn ouders was verzakt
en de oude aarde uit die sloot
werd op diezelfde tuin gekwakt
Een mooi gazon werd het toen
mooi groen en super strak
Een nieuwe beschoeiing er om heen
en het was voorgoed gedaan met het gezak
Op een dag moest er een sleuf gegraven
want er stond water onder het huis
en dwars door het mooie gazon
kwam een lange drainage buis
De tuinmannen groeven een geul
slechts zo breed als dat de schep was
Zegt de één plots tegen de ander:
“Hé daar glimt wat, is dat een stuk glas?”
“Hé verrek nee man, het lijkt wel goud”
“Laat mij het eens even bekijken?”
en na nog eens goed bestuderen
blijkt het verrekt veel op een oorbel te lijken
Ja, wonderwel en waar
het was dus écht mijn oorbel wel
en dat na ruim 18 jaar
was weer terug bij mij, die éne bel!
Zo zie je dan maar weer
De wonderen zijn de wereld niet uit
want als je dit dan ook leest
is dat toch ook een wondertje, eindje besluit?!
( hé… en het is dus écht gebeurd hè, geen lulkoek!)
Reacties op dit gedicht
| Gonny: | Zondag, december 19, 2004 19:56 |
| Wow wat mooi Nica en leuk dat die oorbel weer terug is. Graag gelezen. Fijne avond nog en een dikke knuffel Liefs Gonny |
|
| erje: | Zondag, december 19, 2004 19:47 |
| wij gaan er ook van uit dat dit echt is gebeurd mooi dat het terug is en goed roest niet je hebt het weer leuk neergezet zonder pijn liefs erje |
|
| Peter van der Linden: | Zondag, december 19, 2004 14:36 |
| Nou, bofte jij even? Die tuinmannen waren dus goudgravers. Prettige zondag verder. Liefs, Peter. |
|
| psych: | Zondag, december 19, 2004 13:15 |
| wat mooi,maar toeval bestaat niet,,het werd je weer terug gegeven,,,Liefs,,,Psych,,, | |
| sunset: | Zondag, december 19, 2004 10:45 |
| 'k Voelde het aankomen :=). Heel mooi gebracht. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Zondag, december 19, 2004 09:35 |
| een prachtig wondertje.. ook je gedicht.. en heb je nu wel alletwee de oorbellen nog, of ben je de andere inmiddels nu kwijt?.. fijne zondag liefs raira |
|
