Nooit
nooit
de stilte rondom mijn hart dringt langzaam naar binnen.de pijn schiet door mijn hart en nestelt zich daar, voorgoed.
Nooit zal ik het beeld vergeten, van jou, die me hard de vreemde weg opstuurde, nooit!!
de stilte rondom mijn hart dringt langzaam naar binnen.de pijn schiet door mijn hart en nestelt zich daar, voorgoed.
Nooit zal ik het beeld vergeten, van jou, die me hard de vreemde weg opstuurde, nooit!!
Reacties op dit gedicht
| Koen hendrickx: | Zaterdag, februari 23, 2002 23:53 |
| heel mooi gedicht! Ken het gevoel en het is vreselijk! *knuffeltje* *koen* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dancie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||