afscheid nemen
afscheid nemen doet pijn,
zeker als je weet dat het de laatste keer zal zijn.
toen ik de laatste kans had om van jou afscheid te nemen,
kon ik niks anders dan alleen maar huilen en beven.
ik stond te kijken bij je kist,
want je voor de laatste keer aanraken durfde ik niet.
een laatste eerbied en een laatste groet,
maar ik neem geen afscheid omdat ik weet dat ik je ooit weer ontmoet.
(dit weerspiegelt een beetje mijn gevoel op dit moment over het overlijden van mijn opa 2 jaar terug. ik durfde hem niet voor de laatste keer aan te raken, maar nu vind ik dat eigelijk wel raar, omdat het altijd zo normaal was geweest om hem een kus te geven als ik kwam en als ik weg ging... ik hou nog steeds heel veel van hem en mis hem erg)
zeker als je weet dat het de laatste keer zal zijn.
toen ik de laatste kans had om van jou afscheid te nemen,
kon ik niks anders dan alleen maar huilen en beven.
ik stond te kijken bij je kist,
want je voor de laatste keer aanraken durfde ik niet.
een laatste eerbied en een laatste groet,
maar ik neem geen afscheid omdat ik weet dat ik je ooit weer ontmoet.
(dit weerspiegelt een beetje mijn gevoel op dit moment over het overlijden van mijn opa 2 jaar terug. ik durfde hem niet voor de laatste keer aan te raken, maar nu vind ik dat eigelijk wel raar, omdat het altijd zo normaal was geweest om hem een kus te geven als ik kwam en als ik weg ging... ik hou nog steeds heel veel van hem en mis hem erg)
Reacties op dit gedicht
| sammy(L): | Zondag, december 30, 2007 00:08 |
| toen mijn opa overleed.. leek het alsof alles wat me dierbaar was verdwenen was ik had ook niet in zijn kist gekekn omdat hij had gesegt dat ik hem moest herrineren zoals hij eerst was,, voordat hij ziek was, toen hij op stervenlag, was ik hem gaan opzoeken, maar hij werd daar boos om(W) maarja het leven gaat door,, en hij zal altijd bij je blijven!(L) weet wat er ook gebeurt,, hij waakt over je |
|
| *Cheseri*: | Maandag, december 20, 2004 10:00 |
| heel herkenbaar... t0en mijn 0pa in z0'n kist lag heb ik em 1x gezien...daar heb ik spijt van.. dat beeld zie ik nu vaak voor me.. ik heb hem verder 0ok niet aangeraakt 0fz0...en heb de dagen erna ook niet weer gekeken in de kist... k wou mn 0pa graag zo herinneren als hij was...en dat is ook zeker wel gelukt..alleen zo'n beeld...van een lvenloos lichaam...blijft je altijd bij... maar je opa is in je hartje.. hij gelooft in je is trots op je!! je blijft natuurl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ryanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2004 | ||
| Thema's: | ||