Het weekend was prachtig.
We gaven en kregen tederheid van elkaar.
Onze woorden waren geplaatst,
om te leren van onze levenservaringen.
De plannig hadden we uitgestippeld,
zonder de uitkomst te kennen.
Om een duidelijk beeld te krijgen,
werd een verhaal verteld
uit het nabije verleden.
Haar gevoelens,
gaven alarm aan.
En ik zag haar trekken
op het gezicht veranderen
van vreugde naar verdriet.
Onze tranen vloeiden
als twee rivieren
in een samenvloeing.
Elkaar troostend en sterkend
gaven we beiden kracht
om weer verder te gaan.
Naar een gezonde toekomst.
la mama: | Donderdag, december 23, 2004 14:48 |
droevig mooi,maar positief toch?samen naar de toekomst nu ;-))) liefs |
|
will hanssen: | Dinsdag, december 21, 2004 16:53 |
Mooi Bert...hoopvol en positief.. knap gedaan.. Will |
|
libel: | Dinsdag, december 21, 2004 09:38 |
Wauw, positief, mooi.... Liefs, libel |
|
sunset: | Dinsdag, december 21, 2004 09:10 |
Mooi, rakend mooi. Liefs / sunset |
|
Raira: | Dinsdag, december 21, 2004 00:57 |
wat een prachtig ontroerend maar ook hoopgevend gedicht liefs raira |
|
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2004 | ||
Thema's: |