Waar jij eindeloos je mes liet gaan
een blik,
een traan
jouw lege kamer
drijft me
naar ’t verleden,
waar’t begin van ’t einde
z’n pen laat schrijven
in geverfde letters
met het rode bloed gebroken
waar jij jouw mes
eindeloos liet gaan ....
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, december 21, 2004 17:37 |
| Zo droef, pijnvol herinnerend mooi. Liefs / sunset |
|
| Tim Mooij: | Dinsdag, december 21, 2004 14:35 |
| slik | |
| *Cheseri*: | Dinsdag, december 21, 2004 13:32 |
| *slik* | |
| *Cheseri*: | Dinsdag, december 21, 2004 13:32 |
| *slik* | |
| *~~~Glitter~~~*: | Dinsdag, december 21, 2004 11:27 |
| slik.... wow wat erg :'( xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2004 | ||
| Thema's: | ||