*vertellen*
gevallen in een web,
je wereld staat stil,
je ogen voelen als lood,
vanuit jou alles zo koud en kil..
verlangens naar een vrij gevoel,
geen angst meer,geen tranen en geen pijn,
je hart lekker laten luchten,
niet meer onzeker,down hoeven zijn..
Nu.. na al die tijd,geen angst meer voor morgen,
lang gedroomd van dit moment,
je voelt je vrij,vrolijk,opgelucht,
omdat nu iemand je diepste pijn kent...
Reacties op dit gedicht
| *Cheseri*: | Woensdag, december 22, 2004 20:53 |
| prachtig meisii! ik h0u van j! nii vegeten heh!! knuffiiii |
|
| *Nadine*: | Woensdag, december 22, 2004 15:24 |
| w0w super geschreve liev! h0u van ju! egt waaR mop ik bne z0 blij vo0r je! dat dit gev0el altijD mag zijn! |
|
| psych: | Woensdag, december 22, 2004 11:56 |
| ja,,,,net als sunset zegt,delen voelt goed,,,,maar zet wel de eerste stap,,,liefs,,,psych,,, | |
| sunset: | Woensdag, december 22, 2004 11:19 |
| Delen lucht inderdaad op. Heel mooi 'verteld'. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2004 | ||
| Thema's: | ||