De wind fluitert me toe
de wind
streelt me zachtjes
fluistert me toe
dat het niet meer ver is
de wind
laat me vliegen
droogt mijn tranen
kietelt me stiekum
fluistert me toe
dat het niet meer zo ver is
maar de zee is zo groot
de stranden zo lang
het zout prikt in mijn ogen
het einde is zo ver
de wind
tikt zachtjes op mijn schouders
fluistert me toe
dat het niet meer zo ver is
dat het einde wel zal komen
boom: | Woensdag, december 22, 2004 22:11 |
laat de wind je lijden naar wondere werelden. bewondering voor jou. |
|
Semara : | Woensdag, december 22, 2004 14:59 |
heeeeeeeeeeel mooi geschreven!!! knuffies semara |
|
hiljaa: | Woensdag, december 22, 2004 14:10 |
welk einde moet komen? misterieus gedichtje maar zeer mooi! liefs ---hiljaa--- |
|
druppeltje: | Woensdag, december 22, 2004 13:33 |
luister naar de wind die vertelt de waarheid mooi gedaan liefs drup |
|
sunset: | Woensdag, december 22, 2004 13:09 |
Stilmakend, droef-mooi. Liefs / sunset PS: Wij zijn allen, op deze wereld, kinderen van de wind. PS2: En niemand mag, om welke reden ook, de dood verlangen. Ons begin en ons einde staat geschreven in de handpalm van de Goddelijkheid. |
|
*SSSS*: | Woensdag, december 22, 2004 12:51 |
wooow...echt prachtig.....! xxx |
|
Mamke: | Woensdag, december 22, 2004 12:39 |
Stil.... | |
Auteur: Elycia | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2004 | ||
Thema's: |