Ongelukkig
Pijn, verdriet,angst,verwarring dat is de omschrijving van wat ik nu voel.
Ik denk er de hele dag aan net zolang totdat ik helemaal niks meer voel.
Ik had nooit gedacht dat ik me zo zou voelen.
Voor iedereen komt de zon op en gaat ook weer onder,
maar voor mij is het alleen nog maar bliksem en donder.
Dat ene hoopgevende lichtpuntje ik tast ernaar in het duister,
hopend dat het weer stil in mijn hoofd wordt en dat alles alleen nog maar klinkt als een licht gefluister.
Ik denk er de hele dag aan net zolang totdat ik helemaal niks meer voel.
Ik had nooit gedacht dat ik me zo zou voelen.
Voor iedereen komt de zon op en gaat ook weer onder,
maar voor mij is het alleen nog maar bliksem en donder.
Dat ene hoopgevende lichtpuntje ik tast ernaar in het duister,
hopend dat het weer stil in mijn hoofd wordt en dat alles alleen nog maar klinkt als een licht gefluister.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Woensdag, december 22, 2004 21:21 |
| Heel mooi geschreven...... zoek van wat je overkomt steeds weer het lichtste kantje, want zelfs de állerzwartste wolk heeft een gouden randje!..... Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wendyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2004 | ||
| Thema's: | ||