verwarde ik
Lieve engel,
breng me tot leven.
Vogel,
neem me mee
naar het eind van mijn dromen.
Laat de sluier vallen.
De kale werkelijkheid.
"open je ogen", fluister je.
Ik leer luisteren.
net zoals het is.
Geloof me niet.
Ik heb je nodig.
Maar het was nooit,
dus het zal nooit zijn.
Ik maak mezelf maar wat wijs.
Maar ik hou van je.
Je weet het niet.
Je ziet me niet.
Blind als de nacht,
ben ik dag.
breng me tot leven.
Vogel,
neem me mee
naar het eind van mijn dromen.
Laat de sluier vallen.
De kale werkelijkheid.
"open je ogen", fluister je.
Ik leer luisteren.
net zoals het is.
Geloof me niet.
Ik heb je nodig.
Maar het was nooit,
dus het zal nooit zijn.
Ik maak mezelf maar wat wijs.
Maar ik hou van je.
Je weet het niet.
Je ziet me niet.
Blind als de nacht,
ben ik dag.
Reacties op dit gedicht
| isatje: | Zondag, december 26, 2004 17:34 |
| zo lik al je andere gedichten heel mooi en pakkend!!je bent een wonder tallent!!greetz van isatje | |
| isatje: | Zondag, december 26, 2004 17:33 |
| Fossi: | Donderdag, december 23, 2004 19:31 |
| idd mooi geschreve kzou zegge als het blijft duren dat je toch is jou kans moet wagen en het haar vertellen é :)....maar ge hebt nog tijd.. super veel liefs Sylvie |
|
| gothicangel: | Donderdag, december 23, 2004 12:14 |
| *stilte* Wauw echt heel erg mooi geschreven. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *pain* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2004 | ||
| Thema's: | ||