liefdesverdriet

Ooit maakte we de belofte tot dat de dood ons schijt.
Maar toch ben ik je op een of andere manier toch kwijt.
Hoe kon dit toch gebeuren?
Dat ik dagen lang loop te treuren.
Ik blijf maar wachten en wachten op iets wat nooit meer gaat gebeuren

Geschreven door

lizsa

Reacties op dit gedicht

lizsa vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Donderdag, december 23, 2004 11:09
'Schijt' zoals het hier staat wel heel erg als het 'scheidt' moet zijn. Jammer. Liefs / sunset

indianna:	Donderdag, december 23, 2004 10:57
mooi verwoord, wens je in iedergeval een vrolijke kerst en een gelukkig 2005 liefs indianna

Over dit gedicht

Auteur: lizsa
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 23 december 2004
Thema's: [Verliefd] [Liefdesverdriet] [Verdriet]