Vaste wal,na de Zondvloed
als merel zingt als zonneschijn
en stralend zacht, aan voelt als satijn
en voorzichtig neergestreken is,op jouw schouderblad
zal jij niet langer zo verdrietig zijn
ga mee,vliegen als in dromen land
dalend zacht in 't takkebos
genesteld diep verlangen
als trots getoond aan werelds leed
heelt jouw echo alle wonden
als luid geroep om hulp vertaald wordt,
door woord en daad
zal klinkend munt om 't gelijk worden betaald
als zondvloed zich in aarde drinkt
zal drogen al je tranen vocht
en eerste stap aan 't vaste val gezet
ben jij uiteindelijk toch dankbaar dat je 't hebt gered
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| Sunflower Ria: | Donderdag, december 23, 2004 21:16 |
| zoveel liefde prachtig mooi koester het en hou het vast dikke knuffel liefs en kusxxxx Sunflower Ria |
|
| Esther Sharita: | Donderdag, december 23, 2004 18:15 |
| Weer 1 van je top gedichten! Liefs mij |
|
| Lieverdje: | Donderdag, december 23, 2004 16:53 |
| Hier heb ik geen woorden voor! Echt een top-gedicht! Liefs |
|
| juffie: | Donderdag, december 23, 2004 14:07 |
| Ik vind het een prachtig gedicht. In de tweede regel zou ik het woordje 'aan' gewoon weglaten. Dus:" en stralend zacht,voelt als satijn.." (maar ik realiseer me dat dat zeer persoonlijk is.) Goede dagen gewenst, Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2004 | ||
| Thema's: | ||