Verdriet
Verdriet
Verdriet vult mijn lichaam
De gedachte aan jou beperkt mijn zicht
Jij en ik heeft eigelijk nooit bestaan
Donker overwint van het licht
Maar doelloos dwaal jij nog rond
In mijn verwarde gedachten
De enige die mijn gevoelens verstond
En mijn pijn kon verzachten
De bloem is eindelijk verwelkt
Het schip eindelijk vergaan
maar ik sta er niet van verstelt
Dat jij me niet meer ziet staan
Verdriet vult mijn lichaam
De gedachte aan jou beperkt mijn zicht
Jij en ik heeft eigelijk nooit bestaan
Donker overwint van het licht
Maar doelloos dwaal jij nog rond
In mijn verwarde gedachten
De enige die mijn gevoelens verstond
En mijn pijn kon verzachten
De bloem is eindelijk verwelkt
Het schip eindelijk vergaan
maar ik sta er niet van verstelt
Dat jij me niet meer ziet staan
Reacties op dit gedicht
| indianna: | Donderdag, december 23, 2004 13:40 |
| heb het met droef gelezen maar toch mooi neergezet. liefs indianna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Tamara- | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2004 | ||
| Thema's: | ||