langzaam, maar toch
woede heerst
alweer als
stemmen gonzen
tranen vermengen
zich nogmaals
met bloed
vingers sluiten
zich krampachtig
rond de uitgestoken
hand
lossen ze vervolgens
langzaam
maar toch
armen angstig
beschermend rond
het ineengedoken
lichaam geslagen
ga en
laat me gaan
laat me gaan
Reacties op dit gedicht
| tarierabombom: | Vrijdag, februari 11, 2005 15:02 |
| goed gezegd can ik ook niet en dat weet je, lize |
|
| bonbonneke: | Maandag, januari 03, 2005 18:35 |
| IK LAAT JE NOOIS GAAN _XxX_ |
|
| lina: | Donderdag, december 23, 2004 23:10 |
| nee meis,kwil je zien in de vakantie!! sterkte nog! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx |
|
| liedie: | Donderdag, december 23, 2004 20:10 |
| nee we laten je niet gaan! er zijn zoveel mensen die van je houden... denk daar alsjeblieft aan! sterkte, je kan het! liefs lieneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gekkin | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2004 | ||
| Thema's: | ||