Bij het heengaan van een goeie vriend
Denk je na, door verdriet en twijfel ondermijnd
Één van de vragen die dan wordt aangediend:
Hoe kom íkzelf ooit aan mijn eind?

Een bom, een aanslag, een trein die plots ontspoort?
Een slippertje in bad?
Een verdwaalde kogel of echt vermoord?
Of door een ziekte afgemat?

Een heldhaftige en postuum gedecoreerde dood?
In een smerige oorlog ingezet?
Gewurgd door een jaloerse echtgenoot?
Of heel erg oud worden en dood in bed?

Maar weet je wat nog het meestwaarschijnlijke zou zijn?
Wel, omdat mijn hart het plots begeeft
Niet door stress ofzo op langere termijn,
Maar omdat iemand het gebroken heeft