G
Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zij er zoveel dingen,
dingen die niet te begrijpen zijn
Sprookjes worden elke dag verzonnen
Er zijn er miljoenen bij elkaar
Maar sprookjes zullen altijd sprookjes blijven
Alleen ons eigen sprookje,dat is waar
Psych
Ons sprookje zit diep verscholen
Verstopt achter de waarheid
Die,waarom we smeken
Maar nimmer worden begrepen
Daarom mijn Vriend,zijn we ,,anders,,
Altijd leven met twee gezichten
We worden moe
En we vragen toch niet veel?
Alleen maar Rust
Vriend,dit is ons sprookje
Al ons hele leven lang
Maar we worden niet begrepen
G
Ik ben bang dat ik zal verliezen
Ik ben bang dat ik zal moeten kiezen
dat het op een dag,
het naar mijn kop zal stijgen
en de dood mij te pakken zal krijgen
Ik ben bang dat hij voor mij zal staan
en dat ik toch stilletjes met hem mee zal gaan
maar dit is wat ik je toch nog even wil zeggen,
dan heb ik rust,
dan is het eindelijk stil,,,
,,,Psych,,,
| Lieverdje: | Zaterdag, december 25, 2004 12:59 |
| Ben er stil van... Zo'n mooi verwoord gesprek omschreven in een gedicht! Vriendschap voor altijd! Liefs |
|
| Esther Sharita: | Zaterdag, december 25, 2004 11:30 |
| Wat erg zeg. Sterkte. liefs mij |
|
| just-a-girl: | Zaterdag, december 25, 2004 10:25 |
| wow heftig zeg.. ga gauw naar deel twee | |
| Sunflower Ria: | Vrijdag, december 24, 2004 21:41 |
| heftig dit gedicht vol van emotie!! zeer prachtig verwoord liefs en knuffel en kusxxxx Sunflower Ria |
|
| Lia : | Vrijdag, december 24, 2004 21:36 |
| zo mooi zoals jij het gesprek verwoord in dichtvorm... knuf, Lia | |
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2004 | ||
| Thema's: | ||