Mijn vader
Zonder vader opgegroeid
t ging niet altijd voor de wind
ik heb jou nooit geboeid
ondanks alles ik ben jouw enigs kind
Ik weet nog ik was een jaar of negen
je verbaasde mij en iedereen
ik had een verjaardagskaart van jouw gekregen
die stuurde ik verscheurd weer heen
Tweemaal heb je mijn leven verlaten
En de afstand is een paar honderd meter
en nog kan jij het laten
mijn leven zonder jou is nu beter
En op de dag dat jij zult sterven
zul je spijt hebben met elke haar op je hoofd
Ik wil niks maar dan ook niks van jou erven
als jouw lichtje is gedoofd
sign: | Woensdag, december 29, 2004 00:22 |
Kan me er veel bij voorstellen!! Ook bij het gevoel van je. Knuff Rob |
|
sunset: | Zaterdag, december 25, 2004 17:17 |
Pijnvol droef neergezet. Liefs (en mijn warme genegenheid) / sunset |
|
libel: | Zaterdag, december 25, 2004 14:06 |
Moet er niet aan denken dat hij er niet was geweest dan had ik jou nu moeten missen!!! Hou van je!!! Lia |
|
Martine Gieze: | Zaterdag, december 25, 2004 12:49 |
je boosheid en pijn is voelbaar!!!misschien moet je vader dit lezen...zouden z'n ogen misschien open gaan?! sterkte ermee! liefs,Mart |
|
Sneaky: | Zaterdag, december 25, 2004 12:11 |
Ik snap je gevoel wel, maar realiseer wel, hij is en blijf je vader. Hoe je het ook wend of keert. Misschien dat je samen het lichtje wel vind nu het kerst is. Hoop het. Oordelen doe ik verder niet, maar voor je het weet is zijn lichtje echt gedoofd en dat doet pijn.. liefs, Sneaky |
|
Lia : | Zaterdag, december 25, 2004 11:55 |
je gevoel is duidelijk... oordelen doe ik niet.. want er is maar een kant van het verhaal bekend.. sterkte, als je erover dicht.. denk je toch aan hem.. en zou je wensen dat het anders was... ik heb helemaal geen vader meer... liefs, Lia |
|
psych: | Zaterdag, december 25, 2004 11:53 |
wat een ontroerend gedicht,,,heel veel liefs,,,psych,,, | |
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 december 2004 | ||
Thema's: |