Wachten
Door de grijze lucht
Worstelt een zonnestraal
Verdrijft voor even
De grauwe sluier
Van het leven
Jij bent mij straal
Al is het soms maar even
Vaak ben je ver weg
Toch blijf ik om je geven
Zoals de zon verdwijnt
Achter de wolken
Zo verdwijn jij uit mij gezicht
Maar ik blijf je altijd trouw
Al is het maar in een gedicht
Zoals de zon weer schijnt
Door de wolken
Terug komt ooit jij
Geduldig wachten
Wanneer ben je vrij
Reacties op dit gedicht
| Anita: | Dinsdag, juli 10, 2001 14:22 |
| Jouw straal ... zo lief en zo goed. Jouw straal ... verwarmt menig bloed. Blijf stralen. xxxAnita |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||