mijn baby
Ik ben ontroostbaar
Laat me opgaan in het duister.
De tijd heeft mij verlaten.
Koude woorden fluisterend in mijn hoofd.
Ik zou je in mijn armen willen nemen,
Ik zou je in slaap willen sussen,
klein mensje, jij die de wereld nog moest leren kennen,
mijn baby, maar je bent er niet meer.
Laat me opgaan in het duister.
De tijd heeft mij verlaten.
Koude woorden fluisterend in mijn hoofd.
Ik zou je in mijn armen willen nemen,
Ik zou je in slaap willen sussen,
klein mensje, jij die de wereld nog moest leren kennen,
mijn baby, maar je bent er niet meer.
Reacties op dit gedicht
| ~*louise*~: | Woensdag, november 16, 2005 20:06 |
| lieve meissie ik leef met je mee, ik voel je verdriet. sorry knuffeltje loes |
|
| Quando: | Zaterdag, januari 01, 2005 16:41 |
| stilte.. ik weet niet wat ik moet zeggen.. ik vind dit verlies zo erg voor je.. ik.. zo moeilijk:( bij deze hoop ik toch dat dit een mooi jaar word.. met veel liefde en geluk, zonder pijn en verdriet.. liefs, Kim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: resaya | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2004 | ||
| Thema's: | ||