ooit komt er een morgen
langzaam sloot ik me ogen
langzaam deed ik ze dicht
dan het felle licht
het einde van de tunnel
het einde is in zicht
toen schrok ik wakker
en bleek het slechts een droom te wezen.
der is een nieuwe morgen,
een nieuwe morgen van bestaan
was me droom maar werkelijk heid
en kon ik ook maar egt gaan.
maar moet nog blijven vechten,
want het is mijn tijd nog niet om te gaan.
ooit komt er een morgen,
en dan zal ik egt niet meer op staan...
Reacties op dit gedicht
| * Sanne *: | Zaterdag, december 25, 2004 21:07 |
| Heej, erg mooi geschreven. en inderdaad komt er een morgen dat je nooit meer zal opstaan maar ik hoop voor je dat die dag nog lang niet komt. echt erg mooi geschreven. kusjes sanne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ***Darinka*** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2004 | ||
| Thema's: | ||