het was eens
in waan van ziekte en in angst verkerend
was mijn grootheid tot klein gekeerd
benauwdheid was mijn stikken
snakkend naar begrip
't wit van beddegoed verscheurend
trekkend maagsonde uit mijn keel
armen bogen beddespijlen zonder kracht
was het begin van die lange nacht
platgespoten werd mijn lichaam,
maar nog ,helder,was mijn geest
zo dubbel opgesloten,
was ik nog nooit geweest,,,
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Dinsdag, december 28, 2004 20:02 |
| mooi....ontroerend meer dan dat.. Liefs, Will |
|
| Lieverdje: | Dinsdag, december 28, 2004 19:18 |
| zeer schitterend neergezet! Liefs |
|
| Esther Sharita: | Dinsdag, december 28, 2004 17:58 |
| Mooi verwoor, Liefs mij |
|
| Martine Gieze: | Dinsdag, december 28, 2004 16:28 |
| brrr...klinkt heel eng/benouwend!! het engste is tovh om opgesloten te zitten in angstige geest!! erg mooi/ingrijpend verwoord! sterkte/liefs,Mart |
|
| KimErens: | Dinsdag, december 28, 2004 10:18 |
| Verdriet komt hier veel van te pas..maar kracht zit er ook in. Heel mooi neergezet! Prachtig! Liefs, Kim |
|
| sunset: | Dinsdag, december 28, 2004 09:01 |
| Verstikkend herkenbaar dit. Liefs / sunset |
|
| Sunflower Ria: | Dinsdag, december 28, 2004 08:36 |
| angst, pijn,en verdriet om begrepen te worden maar de kracht gekregen om eruit te komen!! prachtig verwoord liefs en knuffel kusxx Sunflower Ria |
|
| Lia : | Dinsdag, december 28, 2004 06:52 |
| vreselijke tijd... maar nu gaat het goed.. liefs,Lia | |
| Peter van der Linden: | Dinsdag, december 28, 2004 00:49 |
| Zeker een angstige droom gehad. Groetjes, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2004 | ||
| Thema's: | ||