Mijn pijn,

Mijn pijn is ondragelijk
Ik probeerde het te doden
maar voelde het toen alleen maar meer
Angst en twijfel slaan toe, op mijn arme hart
Kan het niet meer aan
want het doet zo’n zeer

Ik dacht dat jij mijn engel was
die mij redden kon
Dat deed je ook voor een tijdje
Ligt aan mezelf denk ik nu
De pijn is erger dan toen het begon.

Ik weet niet wat ik eraan kan doen
of er voor mij een oplossing is
Verwarring, verdriet, eenzaamheid en altijd die pijn.
Weet niet waarom, maar met mij is er vast iets mis.
Waarom vergelijk ik dan mezelf met anderen?
Om normaal te willen zijn?

Mijn pijn is ondragelijk
ik probeerde het te doden.
Maar voelde het toen alleen maar meer.
Ik probeerde mezelf te overtuigen dat het weg was.
Maar echt werken doet het niet.
Die pijn is een deel van mijn leven
en dat weet ik nu pas.