10 jaar
Bijna 10 jaar
is het alweer geleden
Bijna 10 jaar alweer
een strijd leek gestreden...
Oekraine alleen !!!
Een land op zichzelf
Bouwen aan een toekomst
voor iedereen
Zo werd beloofd
Een streven
dat zo snel als het kwam
ook weer verdween...
Ik kan het
nog steeds niet geloven
Dat alles wat ik zie
kan en mag
Zomaar...
Nu nog
10 jaar ná die dag !!
De rijken worden rijker
de armen blijven arm
hebben soms niet eens
te eten
Maar dat zijn de dingen
die de rijken
niet willen weten...
Straten zonder stenen
dorpen zonder stroom
Alleen in Kiev
gaat alles door
straalt men
steeds meer
het westen uit
Voor de toerist
die, zou hij in Kiev blijven
echt nooit beter wist....
Ik nodig allen uit
eens een kijkje te nemen
In het echte Oekraine
zoals het is geworden
10 jaar na "de terugslag"
Het leek zo mooi
vrijheid....
Maar de mensen
kijken met weemoed terug
naar toen
alles nog was en zou blijven....
is het alweer geleden
Bijna 10 jaar alweer
een strijd leek gestreden...
Oekraine alleen !!!
Een land op zichzelf
Bouwen aan een toekomst
voor iedereen
Zo werd beloofd
Een streven
dat zo snel als het kwam
ook weer verdween...
Ik kan het
nog steeds niet geloven
Dat alles wat ik zie
kan en mag
Zomaar...
Nu nog
10 jaar ná die dag !!
De rijken worden rijker
de armen blijven arm
hebben soms niet eens
te eten
Maar dat zijn de dingen
die de rijken
niet willen weten...
Straten zonder stenen
dorpen zonder stroom
Alleen in Kiev
gaat alles door
straalt men
steeds meer
het westen uit
Voor de toerist
die, zou hij in Kiev blijven
echt nooit beter wist....
Ik nodig allen uit
eens een kijkje te nemen
In het echte Oekraine
zoals het is geworden
10 jaar na "de terugslag"
Het leek zo mooi
vrijheid....
Maar de mensen
kijken met weemoed terug
naar toen
alles nog was en zou blijven....
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Donderdag, juli 12, 2001 07:50 |
| Ik zou even bij je willen zijn om samen te zien hoe hopeloos daar mensen zijn: ze hebben misschien nooit zelf hoeven denken en is het altijd voor ze gedaan? Als ze dan "los moeten leven"zijn ze dan niet hopeloos alleen en verloren en willen zij terug aan de teugel? triest Dave of misschien .....?????? Ik voel het gevoel en dat wil een poeet ook overdragen. Gevoelmens Davy. | |
| tiger spirit: | Woensdag, juli 11, 2001 21:29 |
| erg mooi dave. en het is waar men wil andermans ellende niet zien als ze hetzelf goed hebben. Jammer anders zouden we het allemaal goed hebben liefs tiger |
|
| Elly: | Woensdag, juli 11, 2001 20:18 |
| Soms willen we niet kijken omdat ons niet bevalt wat we dan zien...dat in een tijd van welvaart dit nog kan...daar krijg ik het koud van. Liefs Elly xxx |
|
| pramodah: | Woensdag, juli 11, 2001 11:01 |
| er voor was er de revolutie en nu is er de evolutie, revolutie gaat altijd veel vlugger maar stagneerd na een tijd.Een stap terug zetten doet altijd pijn maar ook daar zal(ooit)evolutie zijn....................met onze hulp?..... | |
| Caroline Maas: | Woensdag, juli 11, 2001 09:09 |
| Hier krijg ik kippevel van... Mooi verwoord... Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dave de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||