ogen
Ogen vol verdriet
ze staan beiden dof
ogen die honderden tranen uit liet
het geluk diep weg gestopt onder het stof
Ogen vol met pijn
staren woedend naar de lucht
waarom kunnen jullie hier niet meer zijn
slaakt een diepe zucht
Ogen zo onzettend moe
ogen die het niet mee kunnen zien, al het licht
ogen die voor altijd willen slapen
ogen voor altijd dicht..
Niet opgeven alsjeblieft...
ze staan beiden dof
ogen die honderden tranen uit liet
het geluk diep weg gestopt onder het stof
Ogen vol met pijn
staren woedend naar de lucht
waarom kunnen jullie hier niet meer zijn
slaakt een diepe zucht
Ogen zo onzettend moe
ogen die het niet mee kunnen zien, al het licht
ogen die voor altijd willen slapen
ogen voor altijd dicht..
Niet opgeven alsjeblieft...
Reacties op dit gedicht
| Dotjuh_01: | Woensdag, december 29, 2004 17:28 |
| Hej Ann, Wat is er met je? Kop op heh.. ;) Ben er voor je. Liefs, Anke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ann-tje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2004 | ||
| Thema's: | ||