Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Voltooid geleden tijd
Buiten was het donker
nu is het al weer licht
Lamellen blijven gesloten
tot het eind toe dicht
Binnen wachtend op het einde
gesloten ogen kreunen ongerust
Pijn neemt toe wordt weer gesust
waar ben je tussen dood en leven
Ga nu maar
het is je tijd
Maar de ijlende geest
blijft als een schim
de doodstrijd voeren
tot het allerlaatst
We zijn bij je
laat maar los
Vaarwel is allang voorbij
dood steeds meer aanwezig
De verlossende laatste zucht
einde van de levenstijd
################
Over dit gedicht
Auteur:
Gerardo
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
28 december 2004
Thema's:
[Dood]
[Ouders]
[Verlies]