vergeten
In het schemerlicht
vergeten door iedereen
wacht ik op jou.
Ik hoor de maan fluisteren
mijn naam.
Het kabbelende water vertelt mij,
dat je niet wou,
niet naar hier, niet naar mij
naar iedereen, behalve mij.
In het schemerlicht
vergeten door iedereen, zelfs jij
sta ik op de rand van de brug
zonder jou
onder mij kabbelt het water nog steeds,
maar vertelt niets.
De maan is er nog steeds,
maar fluistert niets.
Toch weet ik wat ik wil...
weg
vergeten door iedereen
wacht ik op jou.
Ik hoor de maan fluisteren
mijn naam.
Het kabbelende water vertelt mij,
dat je niet wou,
niet naar hier, niet naar mij
naar iedereen, behalve mij.
In het schemerlicht
vergeten door iedereen, zelfs jij
sta ik op de rand van de brug
zonder jou
onder mij kabbelt het water nog steeds,
maar vertelt niets.
De maan is er nog steeds,
maar fluistert niets.
Toch weet ik wat ik wil...
weg
Reacties op dit gedicht
| Evoke: | Maandag, januari 31, 2005 18:53 |
| je kan echt prachtige gedichten schrijven sadness!!! Erg droevig en heel pakkend over het echte leven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sadness | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2004 | ||
| Thema's: | ||