Maar toch.....(Azië 29-12-04)
Vertwijfeling in lege ogen
die uitgestrekte handen
ten hemel schreiend
doen schreeuwen
wanhopig
verlangend
zoekend
naar de verlorenen
voor wiens leven alle hoop
al opgegeven is en alle hulp
te laat zal komen.
Reacties op dit gedicht
| Renate-td-: | Woensdag, december 29, 2004 23:59 |
| En dan de gevolgen van deze ramp.. het is zo erg, het doet pijn om naar de beelden kijken, hier zijn geen woorden voor.. | |
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, december 29, 2004 21:26 |
| alsof de bezem er over gegaan is...gewoon weggevaagd geen woorden, die schieten te kort xxx Jannie |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, december 29, 2004 19:30 |
| een mens wordt er stil van van al dat leed je wordt er sprakeloos van met pijn in je hart Groetjes Dirk |
|
| *Cheseri*: | Woensdag, december 29, 2004 19:25 |
| *sprakelo0s...* | |
| Peter van der Linden: | Woensdag, december 29, 2004 18:34 |
| Ja, wie en wat zijn wij dan? Tegen natuurrampen kun je je niet beschermen. Heel erg dit alles. Liefs, Peter. |
|
| Raira: | Woensdag, december 29, 2004 18:24 |
| ik kan hier alleen maar gepast stil zijn heel ddordringend verwoord liefs Raira |
|
| erje: | Woensdag, december 29, 2004 17:46 |
| ja dit leed is met geen pen te beschrijven maar hoeveel volgen er nog niet door het water maar door naderende epidemieen vreselijk liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2004 | ||
| Thema's: | ||