Waterhoofd
Waterhoofd
vloedgolven dragen hersens vol
met water naar de zee en weiger ik
dit jaar met zoveel zielen
bijelkaargepakt
het goudgeelzand te gaan berullen
zee en waterziek ben ik
voel me gehakt
zoek ook het woud niet op
waar regen valt
nee, ik wil betijen in mijn eigen huis
en tuin beneden waterspiegel aan de dijk
waaraan ik woon want als ik toch
verdrinken moet dan maar liever
in mijn eigen zomer, thuis!
Reacties op dit gedicht
| *Cheseri*: | Donderdag, december 30, 2004 15:32 |
| prachtig geschreven! liefs, |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, december 30, 2004 14:45 |
| Home sweet home? Groetjes, Rien. |
|
| sunset: | Donderdag, december 30, 2004 12:24 |
| Een schitterend gedicht (ondanks het verdriet om de ramp in het oosten die jij op jouw speciale andere wijze integer verwoord). Liefs / sunset |
|
| Nooitgeweest: | Donderdag, december 30, 2004 11:53 |
| Erg speciaal... en ook erg mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2004 | ||
| Thema's: | ||