Weet ik mij, standvastig
van geweten, zeker van vergaan.
Gedachten niet vergeten
en blijven we altijd staan?
Aan het einde niet meer zeker,
van liefde, dodelijke kreten
en is er leven op de maan?
Zo houd ik mij verdrietig vast
aan de laatste dag, gegeven
hoop misschien of een volgende keer
maar blijven staan
is geen keuze meer.
| sunset: | Vrijdag, december 31, 2004 09:49 |
| Eentje om over na te denken; mooi, zoals steeds. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Vrijdag, december 31, 2004 00:50 |
| blijven staan is geen vooruitgang ik vind het een prachtig overdenkend gedicht liefs raira |
|
| Fri..: | Vrijdag, december 31, 2004 00:36 |
| mooi gedicht, vol vragen Liefs, Frida |
|
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2004 | ||
| Thema's: | ||