Geen lef
Gister was er onweer
Ik schrok ervan
En besefte vrijwel meteen
Dat ik tegen niemand aankruipen kan
Ik begon meteen te huilen
Schrok ook van dit besef
Want voor contact met jou te maken
Heb ik totaal geen lef...
Reacties op dit gedicht
| bent: | Vrijdag, december 31, 2004 15:17 |
| Kin omhoog, borst vooruit en er op af stappen. Dat is de enige manier. succes hè x |
|
| roodroosje: | Vrijdag, december 31, 2004 12:29 |
| je hebt gelijk, ik zie et... nou jah, jammer dat ik et niet kan veranderen, ik heb et meteen geschreven na die onweer... 's nachts ben ik niet altjd even helder ;) En jullie ook gelukkig nieuwjaar! Liefs, |
|
| sunset: | Vrijdag, december 31, 2004 10:34 |
| Hunkerende verwoording. Liefs / sunset PS: Al bestaat er natuurlijk dichterlijke vrijheid, toch is "Gister' hier echt niet op zijn plaats en zou het 'Gisteren' moeten zijn. |
|
| Raira: | Vrijdag, december 31, 2004 09:31 |
| mooi maar ook eenzaam gedicht goed verwoord een heel gelukkig nieuwjaar gewenst liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: roodroosje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2004 | ||
| Thema's: | ||